“Oh, shanty’s zijn zeemansliedjes”. Inderdaad, maar zeemansliedjes zijn niet altijd shanty’s.
Shanty’s ( van het Franse chanter, zingen) zijn liederen, die op zeilschepen (1820 – 1930) werden gezongen. Ze moesten het zware en eentonige werk aan boord verlichten.
De liederen zijn gebonden aan bepaalde werkzaamheden of handelingen. In een bepaald ritme zong de bemanning, al dan niet opgejut door een voorganger, allerlei liederen.
Op die manier ging het hijsen van het anker, het bijzetten van zeilen, het pompen of het lossen en laden van het schip een stuk plezieriger en gemakkelijker.

In zeemansliederen (seasongs) werd vaak het zware leven aan boord van een schip bezongen. Dit gebeurde na werktijd.
Deze liederen waren meestal verhalend van aard.
Ze gingen over de belevenissen op zee en het verlangen naar betere tijden.
Shanty’s werden meestal zonder begeleiding gezongen, of alleen door op een houten kist te slaan.
De zeemansliederen werden begeleid door een trekharmonica, viool, banjo, trommel of wat maar voorhanden was.
Shantykoor “Alle Hens” zingt behalve shanty’s en zeemansliederen, ook algemeen bekende, populaire liedjes met thema’s als het water, de zee, de visserij of de haven.Door het zingen van shanty’s probeert “Alle Hens” dit cultureel erfgoed te behouden.